Bu kitabı bir anneye yazdıran 01.06.2018’de bir babanın ve oğlunun evlerine dönerken zalim kaderin onları alı koyması bir trafik kazası sonucu hayata zamansız bir zamanda veda etmeleri. O gün iki canın; canları, hayallerinin yanında onların yollarını bekleyen anne ve kızının da hayatının sonu olmuş. Hiç hesapta ayrılık yokken yirmi yedi yıl süren bir mutluluk çatısı altındaki o hayaller uzun bir hayat yaşayacaklarını düşünen anne ve babanın çocukları için kurdukları hayaller, yarınlar ve umutları hepsi bir anda yok olmuştu. Okulunu bitirmiş altı sene süren hasretliğin ardından kavuşmayı beklerken daha uzun hasretliklere dönüşü olmayan yol olan hakkın yollarına yolları düşmüştü. Daha diplomasını almadan hayallerini gerçekleştirmeden annesi ona sarılıp hasret gidermeden oğluna kavuşmayı beklerken hayat bitti...O 01.06.2018 olan kara tarih aynı zamanda kara cuma olan o gün canlarımla bende kendimi onlarla kadere teslim ettim. Daha taze olan iki cana kıymıştı zalim kader.

Dayanılmaz bir acı ızdırap dolu duygularımın tercümanı olan içime sığmayan yaralarımdan akan gözyaşlarımla kalemime dökülen her bir kelimesi canımı yakar bir yanar dağ gibi kalbinde benliğinde hep acı vardır. Tek öğünün acıdır. Tek rengin SİYAHTIR...