Hepimizin farklı farklı halleri var. Başka, bambaşka yüzleri. Bunları genelde görmezden geliriz. Bazen kendimizden bile saklarız hatta.
Bakmayı biliyorsak, aynalar asla yalan söylemiyor. Ben kendi yaşamımdaki üç farklı döneme mercek tuttum Üç Vakit Ayna ile.
Geride Bıraktıklarımı, Bahar Bahar diye yaşadıklarımı ve sen Hep Varsın dediklerimi sıraladım peşpeşe ve bu duyguyu bana yaşatanların ardından aynada yüzleştiğim bu üç vakti paylaşmak istedim.
Çok şanslı sayıyorum kendimi. Kalemimi kullanabildiğim ve duygularımı ifade etmeye izin veren yüreğim için. Yine çok şanslı sayıyorum kendimi şiirimi paylaşabildiğim için.
Üç Vakit Aynada aslında yıllar öncesinde karalanan ve son dönemlerde yazdıklarımdan bir kolaj var. Heyecanımdan sağı, solu toparlayıp bi araya getirdim. Bundan sonra yazılarımı, şiirlerimi paylaşmak için bu kadar beklemeyeceğim. Çünkü yaşamın paylaştıkça çoğalacağına inanıyorum. Bu nedenle yolun açık ve yola çıkmanın da zamanı olduğunu düşünüyorum.
Ayrıca yıllarca yazdığım birçok şarkı sözü ve kendi bestelerim var. Bunları da şimdiye kadar kendime sakladım. Gerçi arkadaş, yakın dost çevresinde birçoğu bilinir, söylenir. Ben bu kitabın içine annem için yaptığım bir şarkıyı da koydum. Kendisi şu anda 80 yaşında ve geçtiğimiz yıl yaşının kaldıramayacağı iki büyük ameliyat geçirdi. Altı çocuğa sahip bir annenin yaşam karşısındaki mücadelesini seyretti bütün çocukları. Annemizin bu mücadelesi de tüm kardeşlerim ve bana ayakta durabilmeyi öğretti. En küçük çocuğu olarak, o daha yaşarken sözlerimle seslenebilmek istedim. Sözlerim sadece ona değil bu arada, yitirilmeden kıymeti bilinen tüm annelere...
Kitabın önsözü değil, sevgili dostum Mine Kırıkkanatın deyimiyle, aranağmesi var. Kitap kapağında Günseli Kato Üç Vakit Ayna için Sonsuzluğun Dansı ismi çalışmasını paylaştı ve o koca mavi çınar dallarına beni de kondurdu. Sevgili Cem Yıldız ise cümbüşü ve düzenlemesi ile şarkıma rehber oldu. Açıkçası basit bi şiir kitabı olarak çıktığım bu yolda, dostlarımla ben Üç Vakit Ayna bienaline imza attık.

Nerhan Hepşen


yol açıktı, yola çıktı
bu karaladıklarıma yıllarca şahit oldu bi çok kişi. dinlediler, söyledim.
şiir gibi, söz gibi, şarkı gibi...

başka hayatlara dokunduğumda, kendimi fark ettim.
bildiğimi sandığımda, hiçliğimi gördüm! rüya gördüm yazdım. geceye sızdım yazdım.

kaybettim, kazandım yazdım. aşık oldum, aşk istedim, aşkı kovdum, aşkı aradım yazdım.

kimi şarkı sözü oldu çalınmadık. kimi bestelendi söylenmedik. kimi birine gönderilmelik. kimi yaşandı göstermelik. kimi yaşanmadı, yaşatıldı. kimi paylaşıldı, anlaşılmadı. kimi kapıyı açtı, kimi suratıma kapattı.

hep yazdım. yazdıkça yüreğime damladım. yazdıkça fazlasıyla yaşadım

güzel hayat! acıyı ve çıkmazı hissedince güzel. geniş yollardaysan hep daha genişini ararsın ben çıkmazlardan açılan dar kapıları severim. dar kapılar...

hevesim, nedenim, bekleyişim. umduğum, gerçeğim, bilenim. inancım, korkum, sesim. geçtiğim, geçirdiğim, sövdüğüm. estiğim, yenilediğim, görmediğim. çıkardığım, haykırdığım, kalmadığım. güldüğüm, üzüldüğüm, ağladığım. sözüm, bugunüm. dünümü ekleyerek, yarınımı bilmeyerek yazdım.

kendimi buldum yazdım. onu buldum yazdım. bazılarını çıkarıp attım. durmadan yazdım.

tüm aşklara! tükendiğini bildiğim ama hiç bitmeyen!
tükettiğimi sandığım hiç yitirilmeyenlere.


ÜÇ VAKİT AYNA 3 bölümden oluşmakta; Bıraktıklarım, Bahar Bahar ve Hep Varsın...

aynalarda bin bir yüzüm
aynalarla çıkmaz hüzün
sırrına vardığımda
bıraktıklarım döner bakar
sırtını okşadığımda
yaşadıklarım bahar bahar kokar
her haline yandığımda
hep varsın dediklerim
tökezlesem de
omzumdan tutar
kolumdan yakalar
aynalarda bin bir yüzüm
sensiz hiç olmadı iki gözüm