Emekli tarih öğretmeni Mazhar Bey, bir sınır çatışmasında, şehit düştüğünü zannettiği oğlu Keremin cesedini ararken, verdiği mücadele esnasında işin içine cinsellik girebileceğini asla düşünmemişti.
Kökleri, Merzifonlu Kara Mustafa Paşanın boğaz kıyılarına diktiği, iki insanın ancak kucaklayabileceği 330 yıllık çınar ağacının kökleriyle eş zamanda yeşeren, zaman zaman dadaizme de varan töre ve geleneksel statüko sorgulanırken, aynı zaman da uçurumun kenarında yaşam çığlıkları atan ve eli silahlı herkese göndermeler var.
Yazar, tabularımızın nasıl tabutlarımıza dönüştüğünü sorguluyor.
Mermi ile ilgili bölümde yazar, sarsıcı anlatımı, güçlü ve şaşırtıcı kurgusuyla okullarda, öğrencilerle paylaşılabilecek nitelikte bir çalışma ortaya çıkarmış. Metin okununca, mermiyi okuyucunun beynine göndererek, kurşun yemişe döndürerek, ateşin düştüğü yere odaklanıyor.
Sabetayizmden, Evangelizme uzanan toplumsal gerçekçilikte, yazar ilk romanında kaybedenlerin tarafında (arka kapak)