Ben melâmet hırkasını kendim geydim eğnime
Âr-ü nâmus şişesini taşa çaldım kime ne

Gâh çıkarım gökyüzüne seyrederim âlemi
Gâh inerim yeryüzüne seyreder âlem beni

Gâh giderim medreseye ders okurum Hak için
Gâh giderim meyhaneye dem çekerim ışk için

Sofular haram demişler ışkımın şarabına
Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne

Sofular secde ederler mescidin mihrabına
Benim ol dost eşiğidir secdegâhım kime ne

Nesîmî'ye sordular kim yârin ile hoş musun?
Hoş olam yâ olmayayım ol yâr benim kime ne

17. yüzyıl şairi olan Kul Nesîmî ve şiirleri; adının ve düşüncelerinin benzerliğinden olsa gerek, bugüne kadar hep 14. yüzyılda yaşayan bir başka şairle, Bağdatlı Seyyid Nesîmî ile karıştırılmıştır. Ona ait olan şiirler ilk kez bu kitapta bir araya getirilmiştir.

Sorma be birader mezhebimizi
Biz mezhep bilmeyiz, yolumuz vardır
Çağırma meclis-i riyâya bizi
Biz şerbet içmeyiz, dolumuz vardır.