“... Öğreti, insanı mekanik olarak tanımlar yani uykuda kabul eder. Yaptığı eylemlerin, hissettiği duyguların, zihninden geçen düşüncelerin dış dünyadan gelen etkiler vasıtasıyla birer tepki şeklinde oluştuğunu, bir aksiyon içerisinde değil sürekli reaksiyonlar içinde yaşadığını belirtir. İnsan içerisinde bulunduğu bu durumun farkında değildir, şuurlu yaşamamaktadır. Dünyadaki büyük problemlerin sebeplerinden biri de insanın kendisini şuurlu zannetmesidir. Şuurlu olduğunu düşündüğünden uyanmak için de herhangi bir çaba sarf etmez. Fakat insan kendi üzerinde çalışmaya başladığında şuurlu davranışlar gösterebilme ihtimali mevcuttur. Bunun için özel bir içsel çaba gerekir. Şuur seviyesini yükseltme imkânı vardır ki bu uygulamanın öğretideki adı “Kendini Hatırlamadır”. Kendini hatırlama uygulamasının tam bir tarifini bulmak, birkaç cümleyle anlatmak zordur. Fakat yine de, bu uygulama kişinin belirli bir zaman mekân kesitinde ne yaptığının, ne hissettiğinin, ne düşündüğünün yani o anki içsel durumunun farkına varması ve bir süreliğine bu akışı keserek öz varlığına dönmesi olarak önsel bir tarifini deneyebiliriz. Dördüncü Yol vasıtasıyla insan kendi üzerinde çalıştığında kendi zaaflarını tanımaya başlayarak bunların nasıl dönüştürebileceğini öğrenmektedir. Bu çalışma tekâmülün hedefi olan gerçek