Kaybetmek, kaybedenlerin safında olmak, farklı, rahatsız olarak yaratılmış olmak... Aslında bu bir armağan. Kazanmaya oynamadım hiçbir zaman. Hep uyumsuzdum. Kazanmak için yeterince hırsım yoktu. Başından beri kaybetmeyi göze almıştım sanki. Bu yüzden hep kendime oynadım, kendimle uğraştım. Belki de gerçek zafer bu olacak. Nereden bakarsan bak, her zaman ikinci yarı vardır. "Genç adam 'maça' çok kötü başlamamıştı aslında. Ne var ki, 1995 Mayısının sonuna gelindiğinde, otuz santimlik sakalla karışmış, uzamış saçlarıyla biraz toplum dışı, biraz depresif, biraz da şiddete meyilli bir adam olarak İstanbul denen bu uçsuz bucaksız şehirde hayata tutunmak zorlaşacaktı ve goller kalesine peş peşe sıralanacaktı. Fatih Kaynak kendi yaşamından yola çıkarak yazdığı İlk Yarı 10-0'da umut veren bir başlangıç yapıyor edebiyata."

(Ömer Türkeş - Virgül Dergisi - 2001)