Beş kıtayı gezdim, denizi karası
Her şey birbirinden güzel
Sanki hepsi cennetin âlâsı
Denizde bütün canlılar birbirini kovalar
Hepsinin hayatı özel
Büyükler küçükleri yutar, ama
Hiç birinin yoktur Kerbela’sı

Denizden çıkıp karaları gezdim
Yüz binlerce peygamberin hikmetini
Onun hikmetiyle sezdim
Her asrın olsa da Muharrem ayı
Varsa nasibi olanlar
Muharrem’den alırlar payı
Kimi kavakta kesildi, kimi nar’a atıldı
Kimi çarmıha gerildi, kimini balık yuttu
Beşerdir, zayıftır insan
Gün geçtikçe çoğu unuttu

Her ümmetin takviminde Muharrem ayı vardır
Muharrem`in çoktur yazgısı, saygısı
Amma biz Muhammed ümmetinin
“On iki”dir her biri
Muharrem’dir acısı sancısı.

Kanla yoğurulmuş dünya, çamuru, sıvası, cilası
Başka hiçbir peygamberin
Yoktur Kerbela’sı
Bitmez tükenmez, sayılmaz
Semboldür Hüseyin dinmez acısı
Neden, niçin diyemem amma
Böyle bir acı ne yenilir, ne yutulur
Yatağı koltuğu Kerbela olan bir can
Bunları nasıl unutur.

Yılları, ayları, günleri saydım
Hepsi Muharrem’dir Muharrem
Böyle acı günler içinde
Her günümü Muharrem sandım
Şu dünyada
Hepsini Muharrem, hepsini 12 ay diye andım.

Hasan ile Hüseyin gibi gidenler
Hepsi olmuşlar Hay Hay Hay
Üç günlük dünyada
Unutursa onları Turabi
Vay Turabi’nin haline Vay Vay Vay

Ali Erdoğan Aytan (Turabi)