Alevilik, bir eylem kültürüdür- deneyim kültürüdür, sonuca kısır konuşma kültürü değil; eylemini- deneyimini, devriye tasarımına bağlar: Bağlar bağlamaz hava, su, toprak ve ateşin bilincini sırtlar, geçmişe ve geleceğe yolculuğa çıkar ve şimdiyi, anılara ve sırra gebe bırakır. Artık doğumunu beklemek hakkıdır: Doğum gerçekleştiğinde, sonuç görünüşe taşınmış olur; bu nedenle Alevilik aynı zamanda, bir sonuç kültürüdür; eylemini-deneyimini sonuca taşımak için didinir durur. Devriye, düşünen yoldur; Yol’un felsefesi, öğretisi ve inancı, düşünen yolda öğrenilir: Yola ölü girilir, diri çıkılır; giremeyenler, dolaşan ölüdür.